Στα
πιο κεντρικά σημεία μεγαλουπόλεων του
εξωτερικού όπως Βαρκελώνη, Παρίσι,
Λονδίνο, Ρώμη και αλλού, πλανόδιοι
καλλιτέχνες εξασφαλίζουν το μεροκάματο
για την επιβίωση τους και συνάμα δίνουν
μια ευχάριστη πνοή στην απρόσωπη
καθημερινότητα.
Αντίστοιχα
στη μίζερη Ελλαδα του μνημονιακού Σύριζα , ο λαός, αποστερείται και από
αυτό το δικαίωμα.
Το
θέαμα στο δρόμο δεν είναι τωρινό
φαινόμενο. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια,
λαϊκοί καλλιτέχνες δίνουν θεατρικές
παραστάσεις, τραγουδούν ή παίζουν
μουσικά όργανα, χωρίς ποτέ οι "πρωτόγονοι"
κυβερνήτες να εμποδισουν αυτή τη
δραστηριότητα που μεταξύ άλλων, παρείχε
και δωρεάν πολιτισμικά δρώμενα στους
δρόμους.
Ποιος θα ξεχάσει στην παλιά
Αθήνα τις λατέρνες που ηχούσαν σα στολίδι
στους δρόμους της; Σίγουρα η τωρινή
κυβέρνηση σε αυτή την εποχή θα είχε
πολλές συλλήψεις και καταστολή στο ενεργητικό της ώστε να εξασφαλισει
τη μέγιστη δυνατή μιζέρια και αδικία
στο λαό της.
Οι
καλλιτέχνες του δρόμου είναι αναμφισβήτητα
μια νότα πολιτισμού στους γκρίζους και
βουβούς δρόμους της ζωής μας.
Κανονικά
οι καλλιτέχνες αυτοί θα έπρεπε να
επιχορηγούνται από τους δήμους μιας
και αποτελούν πόλο έλξης και ψυχαγωγίας
για ντόπιους και τουρίστες.
Αναρωτιέται
κανείς...
Οι
συριζαίοι βουλευτές του "πολιτισμού"
και της "κουλτούρας" που απλόχερα
εγκρίνουν με τη ψήφο τους επιχορηγήσεις
εκατομμυρίων σε "αναγνωρισμένους"
φίλους-καλλιτέχνες με παλλόμενα πέη,
σε Μέγαρα Μουσικής κ.α. γιατί αποσιωπούν
ή ακόμη χειρότερα διώκουν με μανία τους
καλλιτέχνες του δρόμου, τους καλλιτέχνες
όλου του λαού;
Η απάντηση βρίσκεται στη ρήση: Λαός αμόρφωτος και ακαλλιέργητος είναι εύκολα χειραγωγίσημος.
Αυτή είναι η ανάγκη για τους σημερινούς μνημονιακούς αφέντες.
Θα τους το επιτρέψουμε;
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
www.kinimadenplirono.eu
