Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Η πρωτεύουσα της Νορβηγίας, το Όσλο, δημιουργεί μια διαδρομή γεμάτη λουλούδια και «πράσινες στέγες», μια οδό για μέλισσες, από τα νεκροταφεία μέχρι τα μπαλκόνια και τους κήπους στις ταράτσες. Στόχος η προστασία των επικονιαστών που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή τροφίμων και κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

«Ανασχηματίζουμε συνεχώς το περιβάλλον μας για να καλύψουμε τις ανάγκες μας, ξεχνώντας ότι και άλλα είδη ζουν σε αυτό», δήλωσε η...
Agnes Lyche Melvaer, επικεφαλής του Bybi, μιας περιβαλλοντικής ομάδας, η οποία οδηγεί το έργο, υποστηρίζοντας έτσι τις μέλισσες της πόλης. "Για να το διορθώσουμε αυτό, πρέπει να τους ξαναδώσουμε χώρο για να ζουν και να τρέφονται", εξήγησε.

Με τα ηλιοτρόπια, τους κατιφέδες και τα άλλα λουλούδια, που φύτεψαν οι ντόπιοι και οι μαθητές, που αγαπούν τις μέλισσες, ο Κήπος του Άβελ μέχρι πρόσφατα ήταν γεμάτος μόνο με χορτάρι, αλλά τώρα είναι γεμάτος λουλούδια, που μπορούν να θρέψουν τις μέλισσες.

Η "οδός των μέλισσων" του Όσλο στοχεύει να δώσει στα έντομα ένα ασφαλές πέρασμα μέσα από την πόλη, παρέχοντάς τους φαγητό και καταφύγιο. Είναι το πρώτο τέτοιο σύστημα στον κόσμο, σύμφωνα με τους δημιουργούς του.

Οι συμμετέχοντες στο έργο - κρατικοί φορείς, εταιρείες, ενώσεις και ιδιώτες - καλούνται να δημοσιεύσουν τη συμβολή τους σε έναν ιστότοπο (polli.no), ο οποίος χαρτογραφεί τη διαδρομή των μελισσών σε όλη την πόλη.

Στον 12ο όροφο ενός υπερσύγχρονου κτιρίου γραφείων στην άκρη του φιόρδ του Όσλο, μια μεγάλη λογιστική εταιρεία έχει καλύψει τμήματα της ταράτσας με φυτά Sedum και δύο κυψέλες, που φιλοξενούν περίπου 45.000 εργάτριες μέλισσες.

"Θα πρέπει να το δει κανείς ως σημάδι ότι οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας", δήλωσε με ενθουσιασμό η λογίστρια και μελισσοκόμος Marie Skjelbred.

Έπεισε τον εργοδότη της να συγχρηματοδοτήσει το έργο με 400.000 κορώνες (51.348 δολάρια ή 46.000 ευρώ) μαζί με τους ιδιοκτήτες του κτιρίου.
"Οι εργάτριες ζουν περίπου 60 ημέρες. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν παράγουν περισσότερο από μια κουταλιά μέλι", πρόσθεσε."Αν κάναμε τη δουλειά τους, λαμβάνοντας τον ελάχιστο μισθό, ένα δοχείο μελιού θα κόστιζε $ 182,000."

Παρόλο που οι νορβηγικές μέλισσες ενδέχεται να μην απειλούνται τόσο σοβαρά από την εντατική γεωργία και τα φυτοφάρμακα όπως οι μέλισσες στις ΗΠΑ ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ένα τρίτο των 200 άγριων ειδών μέλισσας της χώρας θεωρούνται ωστόσο απειλούμενα.

Και αυτό προκαλεί ανησυχία στους ανθρώπους, καθώς το 30 έως 40% της παραγωγής τροφίμων απαιτεί επικονίαση, μια υπηρεσία η οποία παρέχεται δωρεάν από τα έντομα και σύμφωνα με μια γαλλογερμανική μελέτη του 2005, αξίζει περίπου € 153 δις.

Ο Christian Steel στο Νορβηγικό Δίκτυο Βιοποικιλότητας,που συγκεντρώνει τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες βιολόγους της χώρας, υποστηρίζει την πρωτοβουλία αλλά καταδικάζει τις «βραχυπρόθεσμες πολιτικές» των νορβηγικών αρχών.

"Η κυβέρνηση φαίνεται να κρύβεται πίσω από αυτές τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες, επιδιώκοντας παράλληλα μια πολιτική προώθησης εντατικής γεωργίας η οποία οδηγεί στον θάνατο πολλών μελισσών", διευκρινίζει.

"Η γεωργία εξαρτάται πλήρως από τους επικονιαστές για να διατηρήσει την παραγωγή τροφίμων, όπως ακριβώς τα έντομα εξαρτώνται από την ποικιλομορφία της γεωργίας για να επιβιώσουν. Είναι μια αμοιβαία εξάρτηση ", πρόσθεσε.

Η μαζική καταστροφή των πληθυσμών των μελισσών σε όλο τον κόσμο έχει ήδη αναγκάσει τους αγρότες στην κινεζική επαρχία Σιτσουάν να επικονιάζουν τα φυτά με το χέρι και στις ΗΠΑ, κάποιοι αγρότες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να νοικιάσουν κυψέλες που μεταφέρονται με φορτηγά για να επικονιάζουν καλλιέργειες.

Αλλά στον Κήπο του Άβελ στο Όσλο, η Agnes Lyche Melvaer λέει ότι έχει πίστη στο "φαινόμενο της πεταλούδας". "Αν κατορθώσουμε να λύσουμε ένα παγκόσμιο πρόβλημα τοπικά, είναι πιθανό αυτή η τοπική λύση να λειτουργήσει και αλλού".








ΠΗΓΗ

  • Blogroll

  • Blog Archive